اثربخشی آموزش یکپارچگی حسی خانواده محور بر هماهنگی حرکتی کودکان 5-8 ساله با نشانگان داون

کودکان مبتلا به سندرم داون دارای مشکلات حسی- حرکتی و ضعف انگیزشی هستند، و از آنجا که مهارت­ های حرکتی نقش مهمی در مهارت­ های ادراکی - حرکتی و یادگیری آموزشگاهی دارد، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش یکپارچگی حسی خانواده ­محور بر بهبود هماهنگی حرکتی کودکان مبتلا به سندرم داون (5-8) ساله انجام گرفته است. جامعه آماری شامل والدین کودکان 5- 8 سال مبتلا به سندرم داون ساکن در اصفهان بود. روش پژوهش شبه تجربی و از طرح پیش­ آزمون- پس­ آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور از بین والدین دارای فرزند مبتلا به سندرم داون 5 تا 8 ساله، 30 نفر با روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب، و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش ده جلسه آموزش یکپارچگی حسی را دریافت نمودند. برای بررسی مهارت هماهنگی حرکتی کودکان از مقیاس رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی استفاده شد و داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین عملکرد هماهنگی حرکتی دو گروه کنترل و آزمایش در مرحله پس ­آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p≤). بنابراین، م ی­توان نتیجه گرفت که آموزش یکپارچگی حسی خانواده ­محور بر بهبود هماهنگی حرکتی کودکان مبتلا به سندرم داون 5-8 مؤثر است و می ­توان از این برنامه، به عنوان یک روش سودمند در توانبخشی کودکان با مشکلات حرکتی استفاده کرد.